Op naar de Azoren

18 april 2012 - Azoren, Portugal

 

Lieve, lieve allemaal, het aftellen begint nu ook op de boot,ook al is het nog steeds heel gezellig!! Ik heb onwijs veel zin om jullie allemaal weer te zien. Gelukkig is het eerst meivakantie!!!  Heel veel liefs Sanne

 

Bermuda – Azoren

 

Het was te merken dat we drie weken niet op zee waren geweest! De zee was niet eens zo wild, maar er waren weer behoorlijk wat zeezieken. Zelf ben ik één dagje niet zo lekker geweest, maar daarna was ik weer helemaal ingeslingerd. Ik heb nu wacht van 12-4. ’s Nachts is dat vervelend, want dan moet je echt na twee uurtjes slaap opstaan, maar overdag is het heerlijk. Dan is het wat minder koud. ’s Nacht heb ik wel thermosondergoed, muts, sjaal, twee truien en handschoenen aan. Vooral door de wind is het dan echt heel koud!

Verder spelen we heel veel spelletjes naast de wachten en het schoolwerk. Kolonisten, kaartspelen en nog veel meer! We hebben ook nog een keer een sterrenles  gekregen en dat vind ik echt super leuk. Vooral als je het ’s nachts echt kan zien.

Op een april hebben we ook walvissen gezien! Het is geen grapje, maar echt gaaf. Hij was zo’n 15 meter lang. Je zag de rug boven water en toen die onder dook zag je ook de staart. Het zien van walvissen maakt de reis wel echt af!

Ook hadden we een paar dagen voor de Azoren weer scheepsovername gehad. Ik had gesolliciteerd als stuurvrouw, maar ik ben het niet geworden. De scheepsovername bestond vooral uit mensen die nog nooit iets geweest waren, maar de volgende keer ga ik het weer proberen! Twee dagen voor de Azoren moesten we gaan motoren en omdat dat niet echt leuk is voor een scheepovername hebben ze hem verlengd. Een scheepsovername van 4 dagen! Dan hebben we ook weer grote wachten en moet je dus iedere nacht wachtlopen. Een van deze dagen had ik keukenploeg en dat was eerste paasdag! We hadden gehoopt dat we dan op land zouden zijn, maar helaas, dus moesten we het doen met wat we nog aan boord hadden. ’s Ochtends hebben we voor iedereen een heerlijk broodje met ei gemaakt. Het was even proberen, want we hebben alleen eierpoeder wat we aan moeten lengen  met water. Een beetje vreemde eieren dus, maar het was best lekker! ’s Middags hadden we hotdog en ’s avonds heerlijke pizza’s en fruit!! ’s Avonds kwamen we aan in de Azoren!! We mochten gelijk van wal. Het was een beetje uitgestorven, omdat het Pasen was, maar verder was het leuk!

Een kort, maar gaaf verblijf in de Azoren:

De dag dat we aankwamen kregen we gelijk te horen dat we de volgende dag weggingen.

Na het ontbijt, dat zoals gewoonlijk om half acht was hebben we de paklijst gekregen, nou ja die stond op het schoolbord. We zijn dan ook allemaal ons tas in gaan pakken op weg naar een bos, waar we 24 uur in ons eentje zouden doorbrengen. Ik had veel truien en warme kleren ingepakt. We kregen allemaal een zeiltje van 2x3 en een stuk touw van ongeveer 3m. Rond een uur of half 11 gingen we bepakt en bezakt op weg. Wat we niet mee mochten nemen waren elektronica en schoolboeken. Zelf had ik ook mijn horloge op de boot gelaten, zodat je dan echt afhankelijk was van jezelf. We stopten bij een supermarkt en kregen dan €7,50 om eten te kopen voor vier maaltijden. Dit was veel makkelijker dan het leek en er bleek ook, na 24 uur, dat er erg veel over was. We hadden de bus gemist en gingen daarom lopend richting de andere kant van het eiland, waar het bos was. Het was voornamelijk omhoog lopen en het was best zwaar. We hebben zo'n drie uur gelopen, maar ik vond het wel gaaf. Zo zag je heel wat meer van de Azoren dan als je in de bus zit. Eenmaal aangekomen vertelden de leiding wat de bedoeling was. We ging elk met een van hen mee en kregen ieder voor zich een stuk grond aangewezen voor mij een stuk bos van 20 bij 20 meter waarbinnen  ik  moest blijven. Er lagen veel takken en er waren veel bomen. Verder was er een kloof en een rivierbedding. Het was wel even twijfelen voor mij. Waar ging ik mijn tentje opbouwen?? In de rivierbedding, waar het heerlijk windstil was of toch erboven op waar ik niet de kans had om zo weggespoeld te worden als het ging regenen? Uiteindelijk heb ik, als koukleum, toch gekozen om in de rivierbedding te gaan liggen. Daar heb ik eerst wat met takken gesleept en toen ben ik met mijn zeil een tentje op gaan bouwen. Ik had een extra vuilniszak meegenomen die ik open heb gesneden en gebruikt heb als ondergrond. Ik heb er van alles aan gedaan om te zorgen dat het geen ramp was wanneer het ging regenen. Randjes omhoog gezet, greppeltjes gegraven en touwtjes gespannen, waar het water vanaf zou lopen. Eenmaal de tent gebouwd ben ik lekker in mijn warme slaapzak gaan liggen en dat lag best lekker! Een begeleider kwam langs om te kijken of alles goed ging en om een opdracht te geven om over na te denken. Ik ging echter eten en daarna ben ik zo in slaap gevallen tot de volgende ochtend rond een uur of 9. Ik werd wakker van het geluid van de koeien achter mij. Gelukkig was het niet gaan regenen 's nachts en de leiding kwam weer langs om te kijken of alles goed was en een aanvulling te geven op de opdracht. Het was dus negen uur en ik had nog tot 4 uur. Wat zou ik eens gaan doen?? Ik heb ontbeten en best wat nagedacht. Toen wilde ik in een boom klimmen om alles even van bovenaf te bekijken en wat uitzicht te hebben. Helaas was er geen boom te vinden die te beklimmen was, want alle takken begonnen pas op een meter of twee, drie. Ook heb ik veel gelezen en de tijd vloog zo voorbij. Wel vond ik het jammer dat het niet even ging regenen om te kijken of mijn tent bestand was tegen de regen. Ik heb, toen ik mijn tent ging afbreken, dan ook mijn thermosfles met water die ik over had over mijn tent gegooid en tegen een liter water was die bestand!! Om een uur of vier werden we opgehaald en hebben we het nabesproken. Ineens hebben we dan allemaal wat om over te praten, want normaal beleven we allemaal hetzelfde. Dat was wel even apart, maar fijn voor de verandering. Ik vond het heerlijk om even alleen te zijn, maar ik vond het ook fijn om weer met iedereen te zijn. Het is toch saai om in je eentje naar bed te gaan en vooral om in je eentje te eten. Ik vond het een geweldige ervaring!

Eenmaal weer aan boord na de lange wandeling kon ik geen stap meer verzetten. Alleen moesten de stores nog gebeuren. Ik ben dus op de grond gaan zitten en al het fruit en groente schoon gaan maken en in kratten inpakken. ’s Avonds was ik wel echt moe en heb ik heerlijk geslapen, de volgende ochtend moesten we echter gewoon vroeg op en het schip schoonmaken. Daar waren we niet zo lang mee bezig en we mochten tot de lunch naar de stad. In de Azoren is het een gewoonte dat je een schildering maakt op de kade en dat hadden wij nog niet gedaan. Samen met drie anderen ben ik gaan schetsen en schilderen. Het is echt gaaf geworden. Je ziet de wereldbol  met onze route erop, de SchoolatSea vlag een katrol, touwen en al onze namen. Daarna zijn ook wij de stad ingegaan en nu het niet zo uitgestorven was was het echt gezellig!

Na de lunch zijn we ook weer weggegaan, omdat we op Bermuda een beetje een achterstand op het programma hadden opgelopen. Echt super jammer dat we zo kort op de Azoren waren, maar het was wel echt heel gaaf. Nu zijn we echt op weg naar Nederland en over twee weekjes ben ik weer thuis! Ik kan niet wachten, maar ik zie ook een beetje tegen het afscheid van School at Sea op. Twee weken, kort maar toch ook weer erg lang.

 

 

Foto’s

10 Reacties

  1. Marlies:
    18 april 2012
    Hoi Sanne, dit vond ik echt het gaafste verslag van allemaal! Nu was het ook wel een bijzonder programma dat jullie hadden, deze dagen, maar het zit hem ook in hoe goed je alles beschreven hebt. Daar ben je naar mijn idee in de loop van de reis steeds beter in geworden. Wat heb jij veel geleerd, dit half jaar! Ik ben heel benieuwd hoe lang het duurt voor je hierover uitgepraat bent en hoe lang je nog blijft teren op deze ervaring. Want na de voorjaarsvakantie ga je dus weer gewoon naar school, vanuit de Emmastraat, op de fiets, etc. etc. en dan is dát weer het leven van alledag. Goede laatste weken op zee, groetjes en tot ziens,
    Marlies
  2. Marina:
    18 april 2012
    Leuk om weer te lezen! Ik denk dat je vader, moeder en broer het nu wel welletjes vinden en weer helemaal blij zijn als ze je weer in de armen hebben! Lieve Sanne alvast een goede terug reis wel thuis!
    Groet The Ebbersjes
  3. De Keijzertjes:
    19 april 2012
    Wauw wat een mooi verslag weer Sanne! Ongelofelijk dat je over 2 weken alweer in het mooie Meppel bent. Wat is de tijd snel gegaan. Geniet van je laatste weken op zee en zie je wel weer in de Emmastraat!
    Groetjes, Carolien
  4. jantine gertjan jordi mats holterman:
    19 april 2012
    lieve Sanne, heel heel veel plezier nog de laatste dagen op zee en met al je vrienden op de boot, wat is het ontzettend snel gegaan!!! We zien elkaar snel...... Jantine Gertjan Jordi en Mats
  5. Jan en janneke:
    19 april 2012
    Hai Sanne,

    Je vader maakt een nieuwe slaapkamer in de tuin van zeilen en touwen. Dat gaat helemaal goed komen!
    Dank tot nu toe voor de prachtige reisverhalen! Geniet van de laatste weken en we kijken uit naar je komst in Meppel!

    Jan, Janneke, Welmoed en Lidewij
    xxxx
  6. Josine:
    21 april 2012
    Hoi Sanne, leuk om te lezen dat je als zeeman/vrouw nu ook een landrot ervaring erbij hebt! Veel plezier de laatste 2 weken en behouden thuiskomst!

    Joep
  7. anouk jorna:
    21 april 2012
    Hee Sanne
    leuk om weer wat van je te lezen, maar over een weekje kun je alles gewoon weer vertellen, dat is vast nog veel leuker!Dat is ook al weer heel snel. Echt super gaaf en vooral ook heel bijzonder wat je allemaal hebt gedaan! Ook heel knap, vooral dat je 24 uur alleen moest zijn. Dat lijkt mij echt super lastig! Nog veel plezier deze laatste week.

    liefs,
    Anouk
  8. Michelle:
    22 april 2012
    Wouw, een nacht alleen, hoe tof is dat haha! En ook nog is in een bos, ik zou het niet durven. Nog veel plezier en ik zie je weer!

    X Michelle.
  9. Marleen Vrouwes:
    22 april 2012
    Hoi stoere, dappere nicht van mij,

    Jeetje meid, wat maak jij toch veel bijzondere dingen mee ... ik moet er persoonlijk niet aan denken, zo'n nacht alleen in het bos, maar jij trotseerde ook dit avontuur en zegt zelfs dat het heerlijk was om eens even de stilte weer te kunnen horen .. wauw !! Lieverd, nog 6 nachtjes en dan ben je weer in ons eigen kikkerlandje .. wat een gek idee moet dat zijn, heel dubbel ook kan ik me voorstellen .. je hebt vast zulke mooie vriendschappen opgebouwd het laatste halve jaar en je bent zo "close" geweest met zijn allen .. en dan straks afscheid van hen nemen ... dat zal ook best even moeilijk zijn, al is Nederland gelukkig niet zo groot en kun je iedereen gewoon vrij makkelijk opzoeken natuurlijk (en bellen, mailen enz.) .. MAAR .. daar tegenover staat dat je mama, papa, Menno, de rest van de familie en al je vrienden en andere bekenden weer gaat zien en dat is toch ook wel helemaal toppie !! En wat zul je genieten van een hele grote slaapkamer helemaal voor jou alleen en alle privacy, en niet meer iedere dag dat vroege opstaan, en weer eens wat anders kunnen aantrekken ... en een dagje met mama op stap of met je vriendinnen hier enz. enz. ....
    Meis, ik wens je een behouden thuiskomst en ik denk dat jij uit de grond van je hart kunt zeggen "wat ben ik blij dat ik dit avontuur ben aangegaan; ik had het voor geen goud willen missen !!" Tot heel snel ziens en dikke kus, Tante Marleen
  10. elaine bayens:
    25 april 2012
    Hallo Sanne,
    je kent mij niet (ik ben een vriendin van tante Wilma) maar ik ben ben een groot fan van jouw reisverhalen en foto's. Wat een fantastisch avontuur heb je meegemaakt en wat ben je giga gegroeid ! Zeker ook in het schrijven van je 'memoires'. Echt prachtig: ik was bij elk verhaal weer bij jullie aan boord, tussen de dolfijnen, de Indianen, in the bush en zelfs in je slim gemaakte tentje ! Zal die verhalen echt gaan missen !
    Ik wens je straks thuis weer heel veel warmte en plezier met je familie, je vriend(inn)en alle prachtige herinneringen. En natuurlijk sterkte met je nieuwe, oude leven als landrot.
    Dank je wel voor de vele mooie leesuurtjes en hartelijke groet, elaine