School en San Blaseilanden

13 januari 2012

 

De achtentwintigste begonnen we weer gewoon met les. We bleven nog wel aan land liggen, maar moersten om 8 uur gewoon de boeken voor ons hebben liggen. Het was wel fijn zo’n lesdag aan land, want op die manier kunnen we weer wat schoolwerk inhalen. De negenentwintigste zijn we weggevaren op weg naar de San blas eilanden en na twee lange lange schooldagen rolde ik zo mijn bedje in.

Nieuw jaar! Bij ons op het schip was het een dag met veel golven die schuimend en klotsend over de relingen sloegen. Ze kwamen zo hoog dat we de stormdeuren dicht moesten doen, dat was wel heel apart, maar bovenal heel erg gaaf! Met een aantal anderen heb ik ’s middags een poging gewaagd om appeltaarten te bakken en ze waren heerlijk. ’s Avonds hebben we met een groot deel een film gekeken op de beamer en rond kwart voor twaalf zijn we allemaal naar buiten gegaan met een oliebol. Net als in Nederland telden we af en wensden we elkaar een gelukkig 2012. Het was best vreemd, zo op een bewegend schip, maar het was een dag om niet te vergeten. Helaas had ik van 4-8 weer wacht. Dat was best wel erg. We hebben elkaar de hele wacht wakker zitten houden en we waren dan ook best trots dat we geen van allen in slaap waren gevallen! Na de wacht zijn we dan ook heel snel ons bed ingedoken en voor de lunch werden we wakker gemaakt. Helaas was er daarna weer grote schoonmaak, maar met z’n allen ben je er zo doorheen.

02-01-’12 kwamen we dan aan in de San Blas eilanden! Je kwam binnenvaren in een paradijs met allemaal eilandjes. Echt heel gaaf! Helaas waren er veel wolken, die ook de eilanden een beetje bedekten. ’s Ochtends hadden we gewoon school en met de lunch, toen we voor anker lagen, kwamen er allemaal lokale mensen naar ons toe in een uitgeholde boomstam. Ze stalden bij ons hun spullen uit om te verkopen. Molas (mooie stoffen), kokosnoten, prachtige schilderijen en armbanden. Ze zijn hier trouwens echt heel klein! Bij mij komen ze serieus maar net boven mijn middel uit. ’s Middags zijn we aan wal gegaan. We kregen een rondleiding over het eiland, waar zo’n 500 mensen woonden. Wij waren dus ineens 10% van de bevolking! Het eiland bestond met name uit zand en heel veel kokosnotenbomen. Deze zijn elk een eigendom van iemand, dus je mag ook echt geen kokosnoot meenemen. De hutjes zijn van hout en de wc’s zijn van afval boven de zee. Het is zo’n  wc als in Slumdog Millionar. De schelpen spoelen zo voor je voeten aan in de branding van de zee. We hebben ook nog gezeild in van die boomstammem. De zeilen werden vastgehouden door takken en er moest voortdurend gehoosd worden. Het was echt super gaaf! Het leukste wat ik vond om te horen was dat de vergaderingen hier zo saai kunnen zijn dat er iemand is die regelmatig schreeuwt, zodat de mensen wakker blijven.

Elke dag zijn we van eiland veranderd en ze waren stuk voor stuk verschillend en prachtig! Strand, helder water, palmbomen en Kuna indianen. ’s Ochtends begonnen we elke keer om 7 uur met school, dus dat betekende vroeg opstaan, maar ook: ’s middags zwemmen, eilanden ontdekken en fun! Ik denk dat de SanBlas eilanden het mooiste is wat ik tot nu toe gezien heb!

07-01-’12 voeren we dan weg richting Panama, ongeveer een dag varen. We hadden weer scheepsovernamen en dit keer had ik wel gesolliciteerd en ben ik bootsman geworden! Ofzowel, degene die zorgt dat alles wat de stuurman zegt uitgevoerd wordt (zeilen hijsen, etc.) Het was helemaal top en Panama wordt helemaal super! We gaan van alles doen. Wandelen, bij de Indianen wonen, in een gastgezin en een week reizen. Ik heb er super veel zin in!

Op Bonaire kreeg ik een mail binnen dat ik gesponsord was door Stichting Grote Broer. Daar was ik super blij mee en daarom wil ik Stichting Grote Broer hartstikke bedanken voor hun bijdrage aan deze fantastische reis.

 

 

2 Reacties

  1. Jan en Janneke:
    1 februari 2012
    Ha Sanne, prachtige ervaringen weer! En bootsman, da's een mooie promotie voor je. Hier in NL is het nu echt winter geworden met 's nachts vorst. De schaatsgekte is inmiddels al weer losgebarsten maar of het een Elfstedentocht gaat worden? Geniet ervan namens ons allemaal! Jan, Janneke, Welmoed en Lidewij.
  2. Wilma Bruins:
    3 februari 2012
    Hoi Sanne,
    Die San Blas eilanden klinken als het paradijs op aarde. O wat ben ik stinkend jaloers. Geweldig dat je nog een extra sponsor hebt gevonden. We blijven meegenieten met je enthousiaste verhalen.

    Liefs,

    Oom Bert en tante Wilma